Ook net terug uit Marokko

[leof]

Ook wij zijn vandaag teruggekeerd uit Marokko. De bergen daar zijn werkelijk fenomenaal! Ik zal hier zoals gebruikelijk nog uitgebreid verslag doen van onze reis met pas gereviseerde motor. Dat ging bijna helemaal goed:

Het leek gelukkig erger dan het was. De rest komt volgende week.

[Horlepiepje]

We wachten af
Yvonne

[leof]

Laat ik beginnen met te zeggen dat wij al twee keer eerder in Marokko waren: in maart 2006 en maart 2008. Wij vlogen toen beide keren op Agadir en reden met een huurauto het land rond. Het leek ons dus een avontuur om nu met de eigen bus helemaal naar Marokko te rijden en het land opnieuw te bekijken en ondergaan. We zagen wel een beetje op tegen de soms opdringerige mannen, maar dit bleek toch ten onrechte. Eerder hadden we problemen met opdringerige tieners, die soms ronduit gevaarlijk gedrag vertoonden.
Maar goed, 15 september vertrokken we. We bezochten bekenden en familie op een viertal plaatsen op de route naar Algeciras waar de boot naar Tanger vertrekt. Ook hebben we Madrid met een bezoek vereerd. Ruim een week later kwamen we bij de boot, sliepen nabij het strand van Palomes en vertrokken de volgende dag bij mooi weer naar de overkant. De rots van Gibraltar kun je dan mooi bekijken.


We komen aan in Tanger Med. Dat is een nieuwe haven en die ligt 40 km oostelijk van de stad. We rijden richting Tetuan langs de Middellandse Zee en omdat het al laat wordt besluiten we een camping op te zoeken in Matril. Die is matig maar heeft wel wifi. We hebben op z’n 5 campings gestaan in Marokko en er was er maar een die enigszins in de buurt komt van wat je zou willen. Het sanitair is ronduit slecht. Vrijwel altijd moet je voor een warme douche extra betalen. Als er al een warme douche is. De volgende dag rijden we naar Tetouan en bezoeken de soek. Dat is toch steeds weer een belevenis. De tijd lijkt hier 100 jaar achter te lopen. Smerig is vooral het deel waar de vis verhandeld wordt. Maar bij de kruiden ruikt het heerlijk.
Daarna verder langs de kust naar Oued Laou, een echt badplaatsje, maar we overnachten op een strand nabij het dorp Amtar. Hier krijgen we ’s avonds bezoek van de Gendarmerie Royale. Die sturen ons niet weg maar vragen onze paspoorten en een aantal gegevens. Daarna kunnen we rustig gaan eten en slapen. De volgende ochtend is het een drukte van belang op het strand: er is een vissersboot met vis gearriveerd. Velen krijgen vis mee. Als ik ga kijken wordt mij ook gevraagd of ik vis wil. Nou dat wil ik wel. Ik krijg een plastic tas vol sardientjes mee. Die hebben we die avond en de avond daarop fijn geroosterd op onze Smokey Joe.


We gaan verder richting Fes over het Rif-gebergte. Je komt dan automatisch langs het centrum van de kif, de Marokkaanse marihuana en dat hebben we geweten. Niet dat we daarin geïnteresseerd waren, maar alle andere weggebruikers dachten van wel! Tientallen voetgangers en automobilisten probeerden ons tot de aanschaf van wiet over te halen door lichtsignalen en handbewegingen. Soms was het ronduit gevaarlijk. Zo konden we niet genieten van de omgeving die best mooi is.
We halen Fes niet meer voor het donker en overnachten zo maar ergens. De volgende ochtend gaan we dan maar eerst naar Volubilis, een opgraving uit de Romeinse periode met heel veel en mooie mozaïeken. We overnachten nabij akkers. ’s Nachts begint het flink te regenen en komen we door de blubber de weg niet meer op. Ik kom zelfs gevaarlijk scheef te hangen vlak naast een stroompje met een toch redelijke diepte:


Maar door bemiddeling van een toevallig aanwezige herder was er gauw een tractor gecharterd die ons weer op het droge trok. Dus maar gauw door naar Fes naar de camping. Daar is het niet druk maar een grote camper is er wel:

Ieder zijn meug zullen we maar zeggen.

Uiteraard bezoeken we ook hier de medina. Het is al niet veel anders dan in Tetouan.


Vervolgens komen we aan het echte werk toe: de Hoge Atlas. Binnendoor rijden we naar Imilchil, een plaats die we eerder bezocht hebben. Ofschoon de weg ooit verhard moet zijn geweest heeft de regen van een paar dagen geleden daar niets van overgelaten en moeten we hier en daar door de rivierbedding. Dit gaat op een gegeven moment niet goed en we komen vast te zitten. Toevallig staat er een vrachtauto met een aantal werklui die wel willen komen helpen. Ze duwen ons achteruit en vervolgens rij ik opnieuw door de geul. Ditmaal lukt het.


Even later bij een koffiepauze merk ik dat er een oliespoor naar onze bus loopt. Ik kijk er onder en zie het al aardig sijpelen. Ik rijde bus naar een meer horizontaal gedeelte bovenop de pas en constateer dat het alleen maar erger is geworden. Lichte paniek breekt uit. Dus de fietsen eraf, de achterbak leeg en het deksel open. Het lijkt uit de olievulpijp te komen. Er zit daar een scheur. Enigszins gekalmeerd haal ik het onderdeksel bij de motor los en zie waar de scheur precies zit. Ik draai de olievuldop van de pijp en het sijpelen wordt een flinke straal. Olievuldop weer erop en wachten tot de zaak wat is afgekoeld. Dan draai ik tape om de scheur heen en monteer de zaak weer voorlopig. Er is ongeveer een liter olie weggelopen. Ik vul die bij en rij nu naar Imilchil ca. 50km verderop, waar ik toevallig een garagehouder ken. Hij repareerde de lekke benzinetank van onze huurauto ook al eens. Hij tapt de olie af (foto post 1), demonteert de pijp en last deze met een electrisch lasapparaat dicht. Pijp er weer op, olie erin en hobbelen maar weer. Uurtje werk en de kosten zijn 100 Dirham (ca. € 9,00).


Je moet er niet aan denken wat er was gebeurd indien de hele pijp was afgebroken: olie en pijp weg. Dat was pas echte paniek geworden!
We rijden verder door het fenomenale Atlas-gebergte en komen in de bekende Todra-kloof. Veel water stroomt er niet in dit jaargetijde, maar het is nog steeds indrukwekkend. We maken hier ook nog drie (!) Berber-bruiloften mee met veel zang en dans.






Vanuit de bergen gaan we naar de woestijn achter Zagora. Hier ligt een aardig simpel campinkje in het zand. Geen faciliteiten. Alleen een WC en een kraan. ’s Middags is het er erg heet, zo’n 40 C. Daarna gaat het waaien en komt het zand los. Het wordt een heuse zandstorm, gevolgd door regen! Het is donker als de wind afneemt en we moeten de boel enigszins zandvrij maken.


De volgende dag is het weer mooi weer en zien we dromedarissen langskomen.


We hebben dromedarissen vrijwel uitsluitend voor “toeristisch gebruik” gezien. Eén enkele keer zagen we hem ook als “gewone pakezel” gebruikt worden.
Om te koken en koelen gebruiken wij in onze bus een LPG-tank. Die was inmiddels leeg (doen we bijna 3 weken mee). LPG kun je in Snapje vrijwel niet en in Marokko helemaal niet krijgen. Ik vroeg me dus af hoe ik dat kon oplossen zonder een grote fles en een aparte drukregelaar in Marokko te moeten aanschaffen. Dus had ik ook nog twee Griekse flesjes van 2.75kg meegenomen. Die zijn vrijwel identiek aan de Campingaz-fles 907. Wat wil nu het geval? In Marokko kun je op vrijwel elke straathoek die flesjes omruilen voor 1 euro (Campingaz meer dan 30 euro)! Het enige is dat je ze in wel 10 verschillende kleuren hebt en je doorgaans alleen dezelfde kleur kunt ruilen. Maar sommige handelaren hebben meerdere kleuren en dan is ook dat geen probleem. Blauw is ruim verkrijgbaar. Koop je ze mét fles dan kosten ze nog geen 5 euro. Ze bestaan ook in een dubbele hoogte met dezelfde aansluiting.
Ze zijn niet zuinig op die flesjes. En aan keurmerken doen ze volgens mij ook niet. Dan kan er dus wel eens dit gebeuren:
http://www.youtube.com/embed/CuW5g2Gf-U8

Wij gebruiken vrijwel nooit 220V op een camping omdat dat meestal veel duurder is dan het gas dat je bij je hebt. In ieder geval geldt dat voor Marokko.
Hierna zijn we naar Agadir gereden en vandaar naar het zuiden. De zuidelijkste plaats waar we waren is TanTan-plage en dan nog 50 km naar een lagune. De lagune zelf was mooi, maar de omgeving vonden wij niet zo. Ook de weg erheen is tamelijk saai.


Wij zagen dus geen noodzaak om nog verder zuidwaarts te rijden en reden weer terug de bergen in naar Tafraoute. Die omgeving is echt sprookjesachtig. Zeker bij het licht van de ondergaande zon.


Je vindt daar ook de door een Belgische kunstenaar geverfde rotsen. Plenty mogelijkheden om wild te kamperen.


Veel T3’s hebben we in Marokko niet gezien en de meeste waren nog uit het buitenland. Ik heb 3 T3’s met Marokkaans kenteken gezien.
We gingen vanuit Tafraout naar de intieme kloof van Ait Mansour:


En van daaruit via een piste weer naar Tafraoute terug.


Opnieuw gaan we naar de kust. Je moet immers af en toe eens naar de Marjane. Dat is een grote supermarktketen die ook alcohol tegen niet al te hoge prijzen verkoopt. Maar die tref je alleen aan in grote steden, in dit geval Agadir. Vandaaruit gaan we naar de kust ten noorden daarvan. Er zijn daar mooie stranden. Wij komen daar meermalen het fenomeen van de “drinkebroers” tegen. Dit zijn twee of meer mannen die met een of meer auto’s naar een leuk plekje gaan met een (flinke) voorraad bier en/of wijn bij zich. Daar blijven ze dan al keuvelend uren hangen. Ik vind dat op zich geen probleem (er zijn nauwelijks café’s met alcohol in Marokko) maar het is toch minder als ze direct naast je komen staan. Wij hebben ons daarom twee keer naar een andere (mindere) plek teruggetrokken.
Nadat we Essaouira bekeken hebben gaan we toch nog een keer de bergen in. We komen zo bij het wintersportcentrum niet ver van Marrakech: Oukaimeden. Dit ligt op dik 2.600 m hoogte en de wolken zie je meer onder, dan boven je.


Het weer begint nu toch iets minder te worden. We besluiten via Marrakech noordwaarts te rijden naar de kust. Het weer knapt niet erg op en het gaat vervolgens vlotjes verder naar het noorden. Een enkele mooie dag nog staan we aan een strand, o.a. bij Larache. Ook bezoeken we Lixus, een opgraving in de buurt.
Weer regent het en dus besluiten we maar naar de boot te gaan. De controles bij vertrek vallen erg mee. De hele auto gaat door een scanner. Veel passagiers gaan er niet mee. In de stromende regen komen we weer in Spanje aan. Als we op internet zien dat het in het oosten van Spanje nog wel redelijk weer is, gaan we direct naar Cabo de Gata. Dat is een natuurpark nabij Almeria. Een aanrader! Je kunt daar nog heel goed wild kamperen, ook al waren we echt niet de enigen.


Na twee dagen treedt ook daar het mindere weer in, waarna we besluiten de terugtocht te aanvaarden. Dit gaat onder andere via een hoogvlakte midden door Spanje en daar is het koud….


En zo komen we dan op 11 november weer ins ons eigen, natte landje terug. Het was een geslaagde tocht waarin onze bus het weer aardig voor zijn kiezen heeft gekregen. Maar behalve de gebroken olievulpijp heeft ie het toch weer mooi geflikt!

Marokko!!!!

[Horlepiepje]

Geweldig mooie reis erg leuk om mee te reizen
Yvonne

[Howlin' wolf]

Wow, mooi verslag

groet, ruud

[captain slow]

Een mooi verhaal

[Ewout]

Wil ik ook

[Wout en Anja]

Dank voor je mooie verslag en foto's.

Wout en Anja.

[leof]

We hadden in Tan-Tan nog een incidentje met de politie. Hebben wij patent op want dat gebeurde ook al in Bosnië tijdens onze vorige reis.
Ik was niet gestopt bij zo'n zeshoekig stopbord. Dat was ook niet nodig want er kwam in de verste verte geen verkeer aan. Maar ja, de agenten stonden enigszins verdekt opgesteld en hadden ons gezien. Wij stopten, moesten rijbewijs etc. inleveren en kregen meteen te horen dat dat 700 dirham of 70 euro zou gaan kosten. De papieren die hij toonde leken dat te bevestigen. Wij waren natuurlijk nogal verontwaardigd over zoveel heisa en het hoge bedrag voor zo'n onbeduidende overtreding. Als een taxichauffeur hiermee beboet zou worden zou hij meteen zijn hele weekloon kwijt zijn. Ik bood nog een lager bedrag maar daar ging hij niet op in. De betrokken agent zag er sowieso niet naar uit om ook maar een millimeter toe te geven. Als we niet wilden betalen konden we mee naar het bureau naar de rechter en dan zou het bedrag verdubbeld worden.
Wij wilden uiteraard niet betalen en dus zouden we meegaan naar de rechter. Toen we eenmaal aanstalten maakten om daarheen te gaan (achter de agent aan) probeerden we nog wat zoete broodjes te bakken door hoog op te geven over Marokko en de prachtige omgeving. Zowaar ging de man overstag. Hij vertelde honderduit over de plekken die we konden bezoeken en gaf uiteindelijk onze papieren terug zonder enige betaling. Waarschijnlijk was een gang naar het bureau toch iets teveel van het goede of was hij afgewerkt of ik weet niet wat.
Een paar dagen later op de terug zagen we hem weer staan. Wij zwaaiden en hij zwaaide terug.
Zo zie je maar weer...

[swillebr]

Hallo,

Leuk te horen! Wij hadden afgelopen winter ongeveer hetzelfde! Wij ook zo'n bord gemist en moesten flink in de ankers voor oom agent! Ook wij hadden gedreigd mee te gaan naar het buro maar het ging allemaal wel heel lang duren en we hadden enigszins haast. Een uur staan discusieren en uiteindelijk had meneer agent 2 paspoorten en 40,- euro in zijn hand. Hij loopt weg, ik wacht rustig af. Komt hij terug lopen en geeft hij alles terug!! Inclusief de onderhands aangeboden 40,- en zegt hij ; Goede reis!! HEEL APART!!! Een uur later rijden we achter een vrachtwagen halfvol zand en 10 locals met scheppen in de bak boven op het zand. Komen we weer bij zo'n bekende controle-post. Krijgen wij toch een boete voor rijden zonder gordel waar we overigens niet onderuit kwamen (40,-)

Blijft een fantastisch land!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Groeten Sjoerd

[Wout en Anja]

Hallo Leof,
die grote camper die je zag op de camping "Le Diamant Vert", herkennen we wel, die is van Marc Staudenmaier, die al een jaar of zo rond reist met zijn hond Lise.
Kijk maar even op: http://www.staude-unterwegs.de/

Groeten uit Oualidia,

Wout en Anja.

[Wout en Anja]

Hallo Leof,
hadden inmiddels even contact met Marc, blijkt dat hij daar niet was, een look-a-like, hij is nog in Tarifa, sorry voor de foute berichtgeving .
Wij zijn nu gearriveerd in Essaouira, staan op de parking bij de vissershaven en blijven hier een dag om wat in de stad rond te kijken.

Groeten van Wout en Anja.

[leof]

Essaouira is leuk en ook Oualidia met zijn mooie lagune is prachtig. Maar het bivakkeren op een parkeerterrein is niet ons ding. En de kust tussen Casablanca en El Jadida is nou bepaald niet het mooiste deel van Marokko. Nee, geef mij de bergen maar.

[Wout en Anja]

Hallo Leo,
daar heb je natuurlijk wel gelijk in, alleen is dat wel erg ver omrijden als je naar de kust in het zuiden wilt.

Groeten uit Tagazouth,

Wout en Anja.

[Wout en Anja]

Hallo Leof.
hadden vandaag exact het zelfde, waarschijnlijk op de zelfde plaats, heel ongebruikelijk, op een rotonde moet je stoppen voor een stopbord, terwijl je anders overal op een rotonde voorrang hebt.
Na een discussie van (volgens Anja) 40 minuten ontsnapten we aan een boete van 700 dirhams terwijl in die tussentijd een local echt die 700 dirhams betaalde, maar door onbegrip mijnerzijds gaven de heren agenten het uiteindelijk op en kreeg ik rijbewijs en paspoort terug zonder enige betaling. Als beloning gaf ik ze nog een paar sigaretten, terwijl we zelf niet eens roken, en kreeg vervolgens van één van hen zijn mobiele nummer om in geval van nood om zijn hulp te vragen !?!?!?
Tijdens het wegrijden vroeg één van hen of we misschien nog wel wat sterke drank hadden, dom dom dom, wij drinken niet, jok jok, , die gaan we natuurlijk niet weggeven
Groeten uit Tan-Tan Plage, vanmiddag 25 gr. bij weinig wind,

Wout en Anja.

[Roerdomp]

Mooi hoor!