Oostvoorne.
Het plan was om voordat we naar Duitsland en Italië zouden gaan, we eerst een paar dagen in Oostvoorne zouden gaan bivakkeren.
Op de ochtend van het vertrek gingen we eerst even tanken, daarna bij de supermarkt nog wat boodschapjes halen en dan naar Oostvoorne.
Echter bij de supermarkt op de parkeerplaats rook ik een penetrante benzinelucht, ik keek even onder de bus en de schrik sloeg me om het hart.
De benzine liep in een straaltje onderaan de benzinetank er weer uit !
Bij de garage bleek dat de tank aan de bovenzijde lek was en al eens eerder (meer dan zeven jaar geleden dus) met een soort kit was ingesmeerd om de lekkage
tegen te gaan.
Nadat een nieuwe tank besteld was, die de volgende dag geleverd werd, konden we alsnog op pad.
Op de avond van het vertrek naar Duitsland en Italie, stopte ineens de radio CD speler ermee. Op zich geen drama natuurlijk, maar toch wel erg jammer om 3.000 kilometer te gaan rijden zonder muziekie.
Na een oproep op facebook (lang leve de 'social media' !) kon ik dezelfde avond bij een kennis in Rdam een radio-CD ophalen en in de bus monteren.
De reis naar de Bodensee (een absolute aanrader trouwens) verliep soepeltjes, daarna via Oostenrijk en Zwitserland naar Italië gereden, geen centje pijn
![[[thumbup]]](./images/smilies/thumpup.gif "Positive"){kind=small}
Na een heerlijke week aan het Lago Maggiore was het helaas weer tijd om naar huis te gaan. Echter in Zwitserland ( zo'n 25 kilometer na de Gotthard tunnel) was het uit met de pret. De bus stopte er helemaal mee. Geen sjoege meer, niks.
Enfin, de ANWB gebeld, die heeft de DCS, de Zwitserse wegenwacht, ingeschakeld. Na een dik uur wachten op de vluchtstrook kwam er een auto van de DCS aanrijden. de beste man, een oorwurm eerste klas, sleepte ons naar de parkaarplaats waar we 500 mtr. vandaan stonden en wilde daar wel even kijken.
Na 3 seconden zei hij dat hij er niks aan kon doen en dat we naar de VW garage gesleepte moesten worden. Na een 'pittige' discussie keek de gezelligerd nog even en kwam hij tot de conclusie dat de "Zündung" ( de bobine) kapot was.
We werden door hem naar garaga Steinmann in het plaatsje "Shötz' gesleept waar bleek dat de garage die dag gesloten was wegens een feiertag. De volgende dag konden we geholpen worden. Om een lang verhaal kort te maken, het werd een hele gezellige dag en avond. Een omwonende van de garage, mijn nieuwe vriend Anton, voorzag ons van koffie en watermeloen, we hebben heerlijk gegeten bij het Gasthaus, waar we uiteindelijk ook geslapen hebben.
De volgende dag stond ik om 07.30 bij de garage en werd ik geholpen door een zeer vriendelijke eigenaar van de garage. Die bestelde per direct een nieuwe bobine die rond de middag zou arriveren.
Wij gingen dus maar weer lekker door de (schitterende) omgeving wandelen.
Bij terugkomst van de wandeling stond de bus alweer klaar voor vertrek !
Toen begon het "trilavontuur". De bus begon bij snelheden boven de 87 km/u te trillen.
Na ettelijke onderzoeken kon ik helemaal niks vinden. Ik heb er zelfs een wegenwacht naar laten kijken die ik toevallig tegenkwam op een parkeerplaats, die kon ook niets vreemds vinden.
Totdat bij Weert met een plof een band van de aanhanger het begaf. Bleek dat ik zo'n 400 kilometer had gereden met een kapotte band
![[[sad]]](./images/smilies/sad.gif "SAD"){kind=small}
De band wilde ik verwisselen, maar ik zag al gauw dat ik het reservewiel beter had moeten controleren voor vertrek.
Gelukkig was de Kwikfit niet ver weg en werd ik ook daar snel en vakkundig (én heel vriendelijk) geholpen.
Nadat ik het wiel eronder geschroefd had konden we weer verder naar huis na een fantastische vakantie.
Zo zie je maar, zo heb je nooit wat, en zo ...
Gelukkig waren het allemaal kleine problemen die redelijk snel opgelost konden worden.
cheers !
Marcel
![[[toast]]](./images/smilies/bier.gif "Very Happy"){kind=small}
