De grap stond wat verborgen in een topic over het 2200e bericht van Cees Imthorn uit Tiel , maar die gaf wel precies weer wat veel forummers inmiddels al weten. Cees is op dit moment één van de meest acieve schrijvers op het bus-forum. Op de dag van dit gesprek was het zelfs zo dat van de bovenste zes draadjes onder “Algemeen” Cees het laatste bericht had geschreven. Hoog tijd dus om eens een spotlight te richten op Ceessie zoals hij door veel forumvrienden wordt aangeduid.Wegens een stroomstoring in de betuwe heeft Cees geen berichten kunnen plaatsen vanmorgen.
Excuses voor het ongemak![]()

Op de foto zien wij Cees geheel rechts ( Rechts kijken heren!!) als vader van een gezin waarvan alle leden besmet zijn met het busvirus. Hoe dat zo is gekomen, is een interessant verhaal. Vanaf de tijd dat Cees negen maanden oud was, bezoekt hij jaarlijks dezelfde plek in Italië. Dus als Cees zijn vrouw voorstelt om haar eens iets bijzonders te laten zien, troont hij haar mee naar Italië, elk jaar weer. Hij doet eerst met een vouwwagen, later als er kinderen komen met een caravan. Die wordt dan weer te klein en uiteindelijk wordt een heel praktische beslissing genomen. De caravan uit 1980 blijft permanent in Italië en om er te komen wordt een bus gekocht. Daar kan ook in geslapen worden en dan is het ruimteprobleem ook meteen opgelost.

Uiteraard lag er ook nog denkwerk aan ten grondslag. Cees heeft ooit in de vroege jaren 90 een Fiat busje gehad. (Dat moet volgens uw redacteur een 238 zijn geweest en die hadden in de 1400 cc uitvoering 48 pk!) Maar Cees’ eerste auto was een kever. Als je busje en kever, lees luchtgekoeld, bij elkaar optelt kom je uit bij een T3 (of een T2 maar dan moet je ook nog wat geld bijdoen). Een T3 dus, een 2 liter uit 1982, waar alleen water in hoeft voor de ruitensproeier.
Cees heeft de bus vroeg in 2007 gekocht en heeft er nadien 30.000 km mee gereden. De km stand is nu 140.000. Cees weet niet of er nog het originele blok in zit, wel weet hij dat de motor van de bus, bus kort voordat hij hem kocht was gereviseerd. Inmiddels begint hij zelf ook weer aan zijn bus te knutselen, een bezigheid die hij jaren niet heeft uitgevoerd.
In tegenstelling tot de forumleden die de laatste keren zijn voorgesteld, is voor Cees de T3 zijn grootste hobby. Hij heeft er geen andere grote hobby’s naast. Wel doet hij allerlei dingen, maar niet in een club of zo.

Wie met Cees praat, kan niet heen om de ziekte die zijn gezin dit jaar heeft getroffen. Eerst was het zijn vrouw, nu is het Cees zelf die al geruime tijd thuis zit. Met Cora gaat het steeds beter. Cees zelf moet afwachten, voor de kerstdagen hoopt hij een uitslag en een prognose te krijgen. Tot die tijd blijft het spannend. Op dit moment kan hij er nog geen zinnig woord van zeggen. De radioloog heeft hem, in ieder geval afgeraden om dit jaar nog aan het werk te gaan. Voor iemand met een aflopend contract in april is dat een heel spannende zaak. Voor zijn kinderen is dat ook niet gemakkelijk. Daarom gaan ze zo graag naar meetings. Daar kunnen ze namelijk even alle ellende van zich afschudden en vergeten. Cees wordt daarom gezien op een groot aantal meetings. Hij was nog maar nauwelijks uit het ziekenhuis ontslagen of hij was in Hatzenport. “Dat geeft me een boost”zegt hij. “En de kids leven op een meeting helemaal op. Ze kennen en herkennen de kinderen van andere forumleden en daar genieten ze van”. Een week later was hij in Houthalen. En als er geen meeting is georganiseerd, dan organiseert Cees er zelf eentje. De bloesemtocht is een mooi voorbeeld.

Voor Cees is de bus een trekker van zijn activiteiten. Door het forum heeft hij allerlei mensen ontmoet die hij nu zijn vrienden kan noemen. Hij merkt het ook aan de belangstelling. Vele tientallen kaarten heeft hij van forumleden ontvangen en dat geeft hem de moed om door te gaan.
Voor Cees is de bus een belangrijk onderdeel van zijn leven geworden. Eenmaal in de bus valt al het andere om hem heen weg. Of zoals Cees dat zelf verwoordt: ‘Iedereen kijkt, iedereen lacht, maar ik kom overal”.

Wybo Miedema